ARQUITECTO: Filippo Bruneleschi
CRONOLOXÍA: 1418-1446
LOCALIZACIÓN: Florencia
ESTILO: Renacemento (Quattrocento)
A cúpula presenta un aspecto gracias ao seu aspecto oxival, apuntado, conseguido a partir da curvatura dos oito nervios de mármore branco que ascenden ata a linterna, diseñada polo propio Brunelleschi.
A cúpula que é octogonal está recuberta por tellas vermellas e álzase sobre un tambor tamén octogonal de pedra cun revestimento de mármore con un gran óculo en cada un dos seus lados, a modo de ollo de boi.
interior
O seu interior realizouse sen armazóns interiores, normalmente de madeira curva que lle serviría de soporte á bóveda mentras fora construída.
Brunelleschi ideou un método para alzala. Fixo a cúpula con un dobre cascarón octogonal con un espacio baleiro no medio. O cascarón interno é de ladrillos e pedra pois debía ser máis resistente que a cúpula externa pois debía sostela.
O espacio baleiro foi pensado para que entre os dous cascaróns puidese trazarse unha esfera. Desta maneira, Brunelleschi, se beneficiaría da calidad dunha cúpula esférica. O autor con este sistema ideou o sistema de autosustentación pois compensaba a presión exercida hacia o interior.
O empuxe centrífugo que se producía na base da cúpula foi contrarrestado polos nervios visibles do exterior, e por semicúpulas que actuaban de descarga.
A catedral era de estilo gótico e mantiña a decoración bícroma típica da arquitectura románica da toscana. Desde o seu principio en 1296, sempre estivo planificada a construcción dunha gran cúpula sobre o cruceiro, e no 1418 xa se prefixaran o tambor octogonal.
Brunelleschi foi elexido no concurso polo seu novedoso proxecto.
O empuxe centrífugo que se producía na base da cúpula foi contrarrestado polos nervios visibles do exterior, e por semicúpulas que actuaban de descarga.
Brunelleschi foi elexido no concurso polo seu novedoso proxecto.
No hay comentarios:
Publicar un comentario