O enterro do Conde de Orgaz

TÍTULO: O enterro do conde de Orgaz

AUTOR: O Greco

CRONOLOXÍA: 1586-1588

ESTILO: renacemento

TÉCNICA: óleo sobre lenzo

LOCALIZACIÓN: Igrexa de San Tomé, Toledo

Representación dunha lenda do século XIV, que narra como Santo Estevo e Santo Agostiño baixaron do ceo para enterrar a Gonzalo Ruiz de Toledo.

elementos plásticos

O Greco lle concedía unha especial importancia ao aspecto cromático, na parte baixa do cadro posue a tela unha gama cálida, de clara influencia veneciana en contraste coa parte alta que é fría e da sensación de augada. Isto o fixo para reforzar a división do terreal e o celestial, o amarelo dos dous santos e o vermello da túnica da Virxe e as cruces de Santiago reforzan o dramatismo da escena. As figuras da metade terrestre son realistas, con todo detalle en contraposición das figuras celestes máis estilizadas. O mesmo podemos decir da pincelada delicada e minuciosa na parte baixa do cadro fronte á pincelada espontanea e enérxica da parte celestial.

composición 

O Greco dividiu o cadro en dúas parte ben diferenciadas; a parte baixa ou terreal, onde se representa o enterro e a superior ou parte celeste. Na de abaixo predomina a disposición horizontal das personaxes, e na outra hai unha consciente verticalidade. En ambas as dúas parte non existe un so espacio vacío.

Santo Agostiño é un rapaz e Santo Estevo sostén ao conde. Detrás un compacto friso de cabezas e personaxes de Toledo, entre os cales, o franciscano con hábito gris e o crego que oficia a cerimonia están de corpo enteiro. O neno, suponse, o fillo do pintor, nos está a indicar o acontecemento.

Un anxo no centro da composición que leva a alma do defunto actúa de enlace entre ambas partes e é ademais o vértice dunha forma romboidal formada polas figuras de Cristo, a Virxe e San Xoán Bautista. Ao lado da Virxe, está San Pedro, facilmente identificable polas chaves que porta.