A escola de Atenas

TÍTULO: A escola de Atenas
AUTOR: Rafael
CRONOLOXÍA: 1510-1511
ESTILO: Renacemento (Cinquecento)
TÉCNICA: fresco
LOCALIZACIÓN: Sala da Signatura, Vaticano


tema
Platón e Aristóteles, os dous grandes filósofos gregos, dialogan mentres se achegan a un concorrido grupo de sabios da Antigüidade.

elementos plásticos

As pinceladas, a suavidade do debuxo e a harmonía de cores reflicten a paz interior que Rafael quería transmitir con esta obra. A sinxeleza da Escola de Atenas é froito dun debuxo preciso e dun detallado estudio das proporcións, as actitudes e a distribución das figuras.

As cores predominates son frías e contrastan cos da disputa, dedicada á teoloxía na mesma sala. As cores son máis serenas propios dos valores lóxicos e racionais presentes nesta obra.

composición

A escena desenvolvese nun marco arquitectónico inspirado en Bramante para a basílica de San Pedro e tamén en edificios clásicos romanos. Tamén son clásicas as estatuas de Apolo e Minerva a ambos lados da estancia.

A perspectiva ou as liñas desta conflúen nas personaxes de Platón e de Aristóteles, e a propia arquitectura marca a profundidade das figuras.

O resto dos personaxes parecen estar ubicados dunha maneira anárquica, pero si observamos con detenemento vemos que están distribuidos en grupos, encabezados con figuras principais e en constante relación.

contido

A escola de Atenas representa o espírito da cultura do Renacemento e triunfa a busca racional da verdade. Na escena encontramos un número importante de filósofos da Antigüidade, non existe ningún contemporáneo.

No centro, están os dous sabios Platón, con rasgos de Leonardo, e Aristóteles. Platón, como idealista que era, alza a súa man e sostén o Timeo, tratado sobre a orixe do cosmos; Aristóteles, máis apegado ao coñecemento, leva consigo a súa Ética e está sinalando coa man hacia a terra, a humanidade.

Na esquerda, Pitágoras, a aritmética e a música, está rodeado por unhas personaxes que o miran e atenden a súas explicacións. Ahí está, Averroes, con turbante. Encima del está, Epicuro que está lendo un libro sostido por un neno, acompañado polo vello Zenón.

Heráclito, co rostro de Miguel Anxo, está apoiado na escaleira e está pensando e quieto. Está de costas a Parménides, oposto a él.

Dióxenes o Cínico, que renegaba do terreal e do social, está tumbado na escaleira, de forma indiferente. Euclides, co rostro de Bramante, mide algo co compás.

Sócrates, á dereita de Platón, está expresando as súas ideas a Alexandre Magno, rei de Macedonia e discípulo de Aristóteles, vai armado.

Zoroastro o profeta ten unha esfera celeste mentres Ptolomeo, de costas ao espectador sostén un globo terraqueo, simbolizando de que a Terra é o centro do universo.

O xoven co barrete negro que nos está a mirar é o propio Rafael e ao seu lado está Sodoma, un discípulo.